اولین بیسکویت بدون مواد نگهدارنده

 در طول تاریخ و از همان ابتدا بشر به دنبال راه‌حل‌هایی بود که بتواند مواد غذایی را برای مدت بیشتری بدون فساد و خرابی نگهداری کند تا بدین طریق با افزایش عمر محصولات از حاصل دست خود مدت زمان بیشتری بهره ببرد و در زمان کمبود و نیاز بتواند از ذخیره خود استفاده کند.

بدین ترتیب از همان روزها روش‌های مختلفی برای نگهداری هر چه بیشتر مواد غذایی ابداع شد و مورد استفاده قرار می‌گرفته است. روش‌هایی چون نمک سود کردن، خشک کردن، ترشی کردن، نگهداری با پیله و ریشه، کنسروی کردن و... از جمله این راهکارهاست. امروزه نیز افزودن مواد نگهدارنده از راه‌های رایج در جهت نگهداری طولانی‌تر مواد غذایی مختلف است.

مضرات و فواید مواد نگهدارنده
خصوصیت «با ماندگاری طولانی» که روی بسته‌بندی برخی از خوراکی‌ها قید شده است، از دو جنبه قابل بررسی است. جنبه مثبت آن این است که مدت زمان طویلی قابل نگهداری بدون فساد و خرابی است ولی جبنه نگران‌کننده آن این است که شاید این مواد افزودنی که قابلیت نگهداری این محصول را تا ماه‌ها یا حتی سال‌ها افزایش داده است به دنبال خود مضرات و آسیب‌هایی را به همراه داشته باشد.
این نگرانی ترسی به جا است؛ زیرا عموما مواد نگهدارنده، مواد شیمیایی هستند که استفاده زیاد و طولانی مدت آن‌ها می‌تواند سبب بروز مشکلات و خطراتی برای سلامتی انسان شود. به همین دلیل است که اکثر افراد سعی بر آن دارند تا از محصولات بدون مواد افزودنی شیمیایی و نگهدارنده استفاده کنند.
مواد نگهدارنده در واقع ترکیبات شیمیایی هستند که از رشد و نمو باکتری‌ها در غذا می‌کاهند، این عمل هر چند از فساد مواد غذایی جلوگیری می‌کند اما می‌تواند برای سلامتی مضر باشد. مثلا معمولا ممکن است مضراتی برای دستگاه گوارش و کبد ایجاد کنند یا در بدن باعث بروز حساسیت و آلرژی مثل حساسیت پوستی و تنفسی کنند. این مسائل موجب گردیده است که مصرف برخی از مواد نگهدارنده در کشورهایی با ممنوعیت مواجه شود.


مواد نگهدارنده و ترکیباتشان
گروه‌های مواد نگهدارنده بدین شرح است: مواد ضد میکروبی مثل بنزوات‌ها که مصرف بالایی دارد، مواد آنتی‌اکسیدان و عوامل کلیت‌کننده که هر کدام دارای ساختار و عملکرد خاص خود هستند.
در ادامه مثال‌هایی از مصرف نگهدارنده‌ها آورده شده است.
بنزوات‌ها که تقریبا 10 نوع می‌باشند و در انواعی از نوشیدنی‌ها و مایعات، کره گیاهی، نان‌ها، فرآورده‌های دریایی و ماهی‌ها، مربا، سس مایونز یا خردل یا گوجه‌فرنگی، خیارشور، رب، سوسیس، تخم‌مرغ مایع یا زرده و... به کار برده می‌شوند.
سولفیت‌ها که هم به عنوان نگهدارنده و هم طعم‌دهنده در گیلاس و میگو مورد استفاده است و نیز عامل سفیدکننده و نگهدارنده روی گوشت‌ها.
نیتریت‌ها مورد استفاده برای نگهداری از شکل‌های مختلف گوشت همچون گوشت خرد شده، محصولات گوشتی و مرغ و ماهی است.
سوربات‌ها که حدودا 4 نوع مختلف هستند. بیشتر در خوراکی‌های پخته‌شده، نوشیدنی‌ها و آبمیوه‌ها و شربت‌ها، نان‌ها، خمیر و محتوای پر کننده کیک‌ها، کلوچه‌ها، پنیرها، ماهی دودی و نمک سود، خیارشور، سس، سالادها، سوسیس وکوکتل و... استفاده می‌شود.


مواد نگهدارنده در بیسکویت‌ها
موادی که معمولا برای افزایش طول عمر کیک، کلوچه، نان، بیسکویت و کرده بادام زمینی افزوده می‌شود، مونوگلیسیریدها و دی‌گلیسیریدها هستند. حتی در برخی خوراکی‌ها مثل آجیل‌های تفت داده، سبزیجات آماده و بسته‌بندی شده و مارگارین هم به کار برده می‌شوند.
در این میان مونوگلیسیریدها از جمله موادی هستند که در مورد مصرف آن‌ها تذکرات متعددی ارائه شده و عوارض خطرناک طولانی مدت آن‌ها برای بدن و سلامتی ذکر شده است و به عنوان چربی‌های مردود و ناسالم قرار گرفته‌اند. این جریان برای مواد دیگری چون استات کلسیم، اسید بنزوئیک و اسکوربات پتاسیم که در کیک و کلوچه و آردها ریخته می‌شود نیز صدق می‌کند. به همین دلیل است که افراد سالم‌خوار معمولا در رژیم خود مصرف کیک و محصولات آردی آماده را محدود نموده و تدریجا کنار می‌گذارند.
برای این مسئله، گروهی از تولیدکنندگان، محصولاتی را به بازار عرضه داشته‌اند که در ترکیبات آن‌ها تغییرات سالمی را پیاده کرده‌اند. بیسکویت‌ها و کیک‌های رژیمی و سالم در این دسته واقع می‌شوند. بیسکوفیت نیز با ترکیبی هوشمندانه و مترقی در زمینه سلامتی و تندرستی ارائه شده است.


محصولات بدون مواد نگهدارنده
علاوه بر محصولات و فرآورده‌هایی مانند گوشت، مرغ، لبنیات و... کیک‌ها و کلوچه‌ها و محصولات مشابه نیز در معرض فساد و انقضا قرار دارند و پس از مدتی کهنه و غیرقابل مصرف خواهند شد. به همین دلیل است که با افزودن مواد نگهدارنده سعی در افزایش ماندگاری و طول عمر آن‌ها شده است. اما این مواد نگهدارنده در زمره چربی‌های نامرغوب و مضر قرار گرفته و مصرف آن‌ها به صورت مداوم خطرناک است. از این رو است که برخی از تولیدکنندگان و دغدغه‌مندان سلامتی، به عرضه محصولات بدون مواد نگهدارنده روی آورده‌اند تا از ضررها و مشکلات ناشی از مصرف مواد شیمیایی نگهدارنده جلوگیری به عمل آورند. با استفاده از محصولات اولیه مرغوب و برخی ترکیب‌های سالم این امکان وجود دارد که طول عمر محصول نهایی بدون وجود مواد نگهدارنده افزایش یافته و در ضمن از مضرات ترکیبات شیمیایی نگهدارنده‌ها در امان باشند. این محصولات شاید عمری به اندازه مواد حاوی محصولات با مواد نگهدارنده نداشته باشند ولی ارگانیک و سالم‌تر بوده و زمینه بیماری‌ها و عوارض بعدی را فراهم نخواهند کرد.
یکی از نکاتی که در زمینه تهیه نان و بیسکویت وجود دارد این است که استفاده از آرد بلوط به عنوان ماده اولیه در این فرآورده‌ها سبب می‌شود تا طول عمر بیشتری داشته و دیرتر کهنه شوند. استفاده از آرد بلوط در بیسکوفیت نیز به همین دلیل است و موجب ماندگاری هر چه بیشتر محصول نهایی بیسکوفیت بدون افزودن مواد نگهدارنده خواهد شد.


بیسکوفیت محصولی عاری از مواد نگهدارنده
با هدف توسعه سلامتی و تندرستی در جامعه، بیسکوفیت از ترکیبی هوشمندانه و سالم از آرد بلوط مرغوب، آرد کتان و بدون مواد نگهدارنده به شکل بیسکویت تهیه شده است. آرد بلوط یک نگهدارنده طبیعی به شمار می‌رود و وجود آن در بیسکوفیت به شکل ذاتی طول عمر این محصول را افزایش می‌دهد.
همچنین در مقاله‌ای علمی که در ژورنال میکروب‌شناسی مواد غذایی و در سال 95 به چاپ رسیده است، به خواص ضد میکروبی و ضد کپکی آرد بلوط اشاره گردیده است و سندیت علمی آن را به اثبات رسانده است.
بیسکوفیت محصولی است که علاوه بر مزایای فوق‌العاده برای سلامتی و شادابی، با حذف مواد نگهدارنده، از ضررها و آسیب‌های احتمالی برای بدن به دور است.

رژیمی‌کالا هست تا هر کسی با هر رژیم و محدودیتی از هیچ طعمی محروم نشه و بتونه زندگی شاد و لذتبخشی داشته باشه!